Κωνσταντίνος Δήμουλας, ο κ. "Beets Me" – Συνέντευξη

VeganTimes: Ένα πράγμα που αντιλαμβάνεται κανείς για σας βλέποντας τη δουλειά σας είναι ότι είστε ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα. Είναι αλήθεια;

Κωνσταντίνος Δήμουλας: Χαίρομαι πραγματικά αν όντως φαίνεται κάτι τέτοιο. Υπήρξα από μικρός και συνεχίζω να είμαι άνθρωπος που δεν επαναπαύεται εύκολα και μου αρέσει να ασχολούμαι με πολλά διαφορετικά πράγματα. Από μικρή ηλικία ξεκίνησε η ενασχόλησή μου με τη ζωγραφική και τις κατασκευές. Θέλοντας να το εξελίξω και επαγγελματικά, οι σπουδές μου ήταν πάνω στον τομέα της διακόσμησης και του σχεδιασμού επίπλων και αντικειμένων, αφού πρώτα είχα κάνει ένα πέρασμα (για περίπου τέσσερα χρόνια) από το εργαστήριο ζωγραφικής της περιοχής μου.

Όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου εργάστηκα κάποια χρόνια στον τομέα μου, ωστόσο επειδή ένιωθα πως δεν με ικανοποιεί η δουλειά θέλησα να δοκιμαστώ σε διαφορετικά πράγματα ώστε να δω τί μου ταιριάζει.

Έχω εργαστεί ως μπάρμαν, σερβιτόρος, σχεδιαστής, πωλητής, στη διοργάνωση γάμων και βαπτίσεων, στον τομέα της αισθητικής και ποδολογίας, έχω ασχοληθεί με την παρασκευή φυσικών σαπουνιών και γενικά έχω κάνει πολλές άλλες δουλειές με κάθε εμπειρία να με φέρνει πιο κοντά σε αυτό που θέλω. Ταυτόχρονα, τα χόμπι και τα ενδιαφέροντά μου μέσα στα χρόνια άλλαζαν και συνάμα αποτελούσαν πυξίδα στη διαδρομή μου: η μουσική (και πιο συγκεκριμένα η κιθάρα και το τραγούδι), η ζωγραφική, το σκίτσο, ο κινηματογράφος και η λογοτεχνία. 

VeganTimes: Είστε ένας άνθρωπος με ποικίλα ενδιαφέροντα και εμπειρία σε δουλειές που απαιτούν διαφορετικές ικανότητες. Ποια ή ποιες από αυτές σας έδωσαν τα περισσότερα εφόδια για αυτό που κάνετε τώρα; 

Κωνσταντίνος Δήμουλας: Θα έλεγα πως κάθε δουλειά μού έδωσε και κάτι. Είμαι της άποψης ότι κάθε εμπειρία έχει να σου προσφέρει κάτι. Ακόμα και οι άσχημες. Μέσα στα χρόνια και με κάθε δουλειά που έκανα συνειδητοποίησα καταρχάς τί δεν μου αρέσει και πώς δεν μου αρέσει να δουλεύω. Ενδεχομένως να ακούγεται παράδοξο ως διαπίστωση αλλά θεωρώ πως είναι πάρα πολύ σημαντικό να ξέρουμε όχι μόνο τί μας αρέσει, αλλά και τί δε μας αρέσει ώστε να μπορούμε εύκολα να το αποφύγουμε. Ταυτόχρονα έμαθα να θέτω τις προτεραιότητές μου και να διεκδικώ τα θέλω μου – κάτι που μου πήρε πολλά χρόνια.

Ωστόσο, μέσα από τις διαφορετικές δουλειές μπόρεσα τελικά να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου και τα όριά μου και εν τέλει αυτές οι διαφορετικές εμπειρίες με οδήγησαν σε αυτό που κάνω σήμερα. Ήταν γύρω στο 2012 που, κουρασμένος (και απογοητευμένος) πλέον από το πώς λειτουργούσε η αγορά πήρα την απόφαση να δουλέψω για εμένα. Να δημιουργήσω κάτι δικό μου. Το μόνο πρόβλημα ήταν πως δεν μου ήταν ξεκάθαρο τί ήταν αυτό που ήθελα. Ήθελα να είναι δημιουργικό και ταυτόχρονα να έχει έναν θετικό αντίκτυπο στον κόσμο.

Έτσι άρχισα να ψάχνομαι με διαφορετικές και πάλι δουλειές. Άρχισα να παρασκευάζω σαπούνια από φυσικά υλικά, άρχισα πάλι να ζωγραφίζω, και ταυτόχρονα ξεκίνησα και μαθήματα κιθάρας το οποίο ήταν ένα απωθημένο. Σε πολλούς ίσως φανεί χαοτική όλη αυτή η πορεία ωστόσο αυτός ήταν ο τρόπος μου για να με βρω – και ενδεχομένως ακόμα να είναι. Φυσικά όλο αυτό ήρθε με ένα κόστος. Μη εργασιακή σταθερότητα και ανασφάλεια, οικονομική αλλά και ψυχολογική. Αλλά εκεί έρχεται και το θέμα των προτεραιοτήτων που ανέφερα νωρίτερα. Μου ήταν πιο σημαντικό να βρω τί θέλω και να νιώθω καλά μέσα σε αυτό.

Κάπως έτσι το 2016 δημιούργησα έναν λογαριασμό στο Instagram για τα σαπούνια που έφτιαχνα. Ταυτόχρονα άρχισα να ανεβάζω και κάποια από τα βίγκαν πιάτα που έφτιαχνα. Φυσικά οι φωτογραφίες μου δεν είχαν καμία σχέση με τις σημερινές. Ήταν απλά το καθημερινό μου φαγητό και τίποτα άλλο. Σιγά σιγά είδα ότι όλο αυτό είχε ανταπόκριση και για να είμαι ειλικρινής απολάμβανα πάρα πολύ την όλη διαδικασία του να στήνω ένα πιάτο. Εν τω μεταξύ είχα αρχίσει ήδη να δουλεύω περισσότερο πάνω σε συνταγές και να δημιουργώ πιο ιδιαίτερα πιάτα. Όσο περνούσε ο καιρός αντιλαμβανόμουν πως η ανάγκη μου να δείξω στον κόσμο ότι ακολουθώντας μια αμιγώς φυοφαγική διατροφή δεν συνεπάγεται στέρηση όλο και μεγάλωνε. Ήθελα να καταρρίψω τον μύθο ότι όντας χορτοφάγος τρώω μόνο μαρούλια.

Κάπως έτσι, φτάνοντας στο 2018, πήρα την απόφαση να αρχίσω να δουλεύω πάνω σε ένα μπλογκ, το οποίο τελικά βγήκε τον Μάρτιο του 2019 και μπορώ με σιγουριά να πω ότι μετά από πολλά χρόνια και αναζητήσεις βρήκα αυτό που μου ταιριάζει!

VeganTimes: Οι συνταγές σας ξεχωρίζουν διότι προσδίδουν δυναμισμό και αισθητική σε γνωστές και οικείες συνταγές. Τίποτα δεν φαίνεται ξένο σε κάποιον που επισκέπτεται το blog σας, αλλά από την άλλη, οι εικόνες και τα κείμενα είναι τόσο θελκτικά που θέλεις να τρέξεις στην κουζίνα να τα φτιάξεις. Είναι τυχαίο, είναι επιλογή, ή υπάρχει κάποια εσωτερική ανάγκη που σας κάνει να αποζητάτε αυτόν τον συνδυασμό;

Κωνσταντίνος Δήμουλας: Τίποτα δεν θα χαρακτήριζα τυχαίο αλλά ούτε και ξεκάθαρη επιλογή. Μαγειρεύω με γνώμονα το πώς τρώω και τί μου αρέσει να τρώω. Έτσι ξεκίνησα το blog και έτσι το συνεχίζω μέχρι σήμερα. Δεν θα δεις ποτέ ένα πιάτο το οποίο δεν μου αρέσει. Η αισθητική και το στήσιμο των πιάτων από την άλλη ήρθε με τα χρόνια. Όσο περνούσε ο καιρός διαπίστωνα ότι ένα όμορφα στημένο πιάτο με ικανοποιούσε περισσότερο από ένα μη στημένο. Οπότε σταδιακά άρχισα να “στήνω” τα πιάτα μου και στην καθημερινότητά μου. Σαφώς όχι όπως τα κάνω στο μπλογκ, μη γελιόμαστε κιόλας, αλλά θα έλεγα πως εφαρμόζω το “πρώτα χορταίνει το μάτι”! Όσον αφορά στα κείμενα θα έλεγα πως προσπαθώ να γράψω ακριβώς όπως βιώνω το φαγητό. Με την ίδια χαρά και αγάπη που το δημιουργώ και τελικά τρώω, με τον ίδιο ακριβώς ενθουσιασμό προσπαθώ να το περάσω και στον κόσμο. Δεν θεωρώ ότι θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά.

VT: Ποια είναι η ιστορία (ετυμολογία) του ονόματος beets-me το οποίο επιλέξατε για το site σας;

ΚΔ: Αγαπούσα πάντα τα λογοπαίγνια. Όπως και τα παντζάρια (Beets). Οπότε όταν ήρθε η ώρα να βρω ένα όνομα, το “Beets me” μου φάνηκε πως θα ήταν το τέλειο όνομα για αυτό που είχα κατά νου μιας και προέρχεται από την έκφραση “Beats me” που σημαίνει “δεν καταλαβαίνω”, “δεν ξέρω”. Αντικαθιστώντας όμως το “Beat” με το “Beet” αυτόματα αποκτά μια άλλη διάσταση, πιο χαλαρή, πιο χαρούμενη και πιο θετική! Και ταυτόχρονα με έναν παιχνιδιάρικο τρόπο δηλώνει ότι ακόμα υπάρχουν πολλά που δεν καταλαβαίνουμε!

VT: Ποιο είναι το αγαπημένο σας φαγητό και ποιο το αγαπημένο σας γλυκό;

ΚΔ: Γενικά αγαπώ το φαγητό, οπότε δεν μπορώ να πω πως έχω κάποιο αγαπημένο. Αν ωστόσο έπρεπε να διαλέξω ένα θα έλεγα το mac and cheese φούρνου που ανέβασα κάποια στιγμή στο blog. Είναι αυτό που αποκαλώ “φροντιστικό” φαγητό. Αυτό στο οποίο θα στραφώ όταν απλά θέλω να νιώσω λίγο όμορφα. Όσον αφορά στα γλυκά δεν έχω κρύψει την αγάπη μου για τις αμερικάνικες πίτες. Lemon pie, cherry pie, apple pie… Απλά τις λατρεύω! Όχι μόνο να τις τρώω αλλά ακόμα και όλη τη διαδικασία της παρασκευής τους. Μπορώ να κάνω κάθε μέρα και να μη βαρεθώ ποτέ!

VT: Αν έπρεπε να περάσετε έναν μήνα της ζωής σας μόνος σε ένα νησί μαγειρεύοντας μόνο με 10 υλικά (2 είδη οσπρίων, 2 είδη δημητριακών, 6 λαχανικά), ποια θα ήταν αυτά και γιατί;

ΚΔ: Πω πω… αν και δύσκολο το να απαντήσει κάποιος σε μια τέτοια ερώτηση θα έλεγα ρεβίθια, φακές, βρώμη, ρύζι, γλυκοπατάτες, κρεμμύδια, σκόρδο, ντομάτες, κέιλ, αβοκάντο. Είναι από τα υλικά που χρησιμοποιώ πιο συχνά οπότε πιστεύω θα μπορούσα να δημιουργήσω και πολλά πιάτα!

VT: Αλλάξατε διατροφικές συνήθειες το 2008 (σωστά;) υιοθετώντας αμιγώς φυτοφαγική διατροφή λόγω ενός προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζατε. Στην πορεία η επιλογή σας ενδυναμώθηκε από την αξία που έχει αυτός ο τρόπος διατροφής για τα ζώα και το περιβάλλον. Πώς πετύχατε την μετάβαση και τί έχετε να συμβουλεύσετε σε ανθρώπους που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση;

ΚΔ: Όντως το 2008 στράφηκα σε μια plant based διατροφή για λόγους υγείας. Μέχρι τότε ήμουν ένα άτομο το οποίο ζούσε αποκλειστικά με ζωικά και πιο συγκεκριμένα με αυτό που αποκαλούμε γρήγορο και “βρόμικο” φαγητό. Για να είμαι ειλικρινής, η μετάβαση στο κομμάτι της διατροφής έγινε εν μια νυκτί χωρίς κανένα πρόβλημα κι αυτό γιατί, για να το πω απλά, ήμουν απελπισμένος και ήταν η τελευταία μου ελπίδα. 

Κάποια στιγμή όμως, όταν τελικά η υγεία μου βελτιώθηκε άρχισαν οι δεύτερες σκέψεις. “Μήπως να φάω λίγο τυρί; τι πειράζει”;, “μήπως ένα κομμάτι πίτσα”;... Τότε λοιπόν μπήκα στη διαδικασία να αρχίσω να ψάχνω την έννοια του βιγκανισμού λίγο περισσότερο. Να αναζητώ τι ακριβώς πρεσβεύει η αποχή από τα ζωικά. Στην αναζήτηση μου αυτή έπεσα πάνω σε ένα ντοκιμαντέρ. Το γνωστό σε εμάς τους βίγκαν “Earthlings”. Το σοκ ήταν τόσο μεγάλο που σε καμία περίπτωση δεν μπορούσα να αγνοήσω αυτό που είδα. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως και στο παρελθόν υπήρξαν οι αφορμές, και ίσως κατά κάποιον τρόπο η ζωή να με οδήγησε σε αυτή μου την απόφαση.

Οπότε η μόνη συμβουλή που έχω να δώσω είναι η ενημέρωση. Είναι πολύ σημαντικό να πάρουμε όσες περισσότερες πληροφορίες γίνεται ως προς το γιατί επιλέγουμε αυτόν τον τρόπο ζωής. Να γνωρίσουμε τις πρακτικές που ακολουθούνται στην κτηνοτροφία και σε όλους τους τομείς που χρησιμοποιούνται ζώα. Η ενημέρωση είναι αυτή που θα ενισχύσει μέσα μας την ηθική και τη θέληση για να συνεχίσουμε, και επίσης η ενημέρωση είναι αυτή που θα μας βγάλει από μια δύσκολη θέση όταν θα χρειαστεί να δώσουμε απαντήσεις είτε στον ίδιο μας τον εαυτό, είτε σε τρίτους. 

Και τέλος να δώσουμε χρόνο στον εαυτό μας. Κανείς δεν είναι τέλειος. Και λάθη θα γίνουν και ενδεχομένως κάποιο άτομο να έχει πισωγυρίσματα. Δεν πειράζει. Εφόσον ένα άτομο μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία σημαίνει πως μέσα του ξέρει ποια είναι η αλήθεια.

VT: Ποιες ήταν οι αντιδράσεις της οικογένειάς σας και των φίλων σας όταν κάνατε την αλλαγή; Υπάρχει κάτι που διευκόλυνε την κατάσταση;

ΚΔ: Δεν μπορώ να πω ότι είχα αρνητικές αντιδράσεις από οικογένεια και φίλους. Γενικά υπήρξε άμεση αποδοχή της κατάστασης. Σαφώς υπήρξαν κάποια μεμονωμένα περιστατικά με πειράγματα και ειρωνεία και κατά διαστήματα υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Το κλειδί σε αυτές τις περιπτώσεις βρίσκεται σε αυτό που ανέφερα νωρίτερα. Ενημέρωση. Για κάθε πείραγμα ή ειρωνικό σχόλιο υπάρχει πάντα το σωστό επιχείρημα. Φυσικά σε κάποιες περιπτώσεις τα λογικά επιχειρήματα ή επίσημα δεδομένα δεν πιάνουν τόπο. Οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις απλά αδιαφορώ. Δεν αξίζει να αναλωνόμαστε με καταστάσεις που απλά μας κάνουν κακό.

VT: Με ποια αφορμή σκεφτήκατε για πρώτη φορά ότι η σχέση των ανθρώπων με τα ζώα δεν είναι τελικά όπως θα έπρεπε να είναι;

ΚΔ: Η πρώτη φορά ήταν πολλά χρόνια πριν. Όταν ακόμα ήμουν μικρό παιδί. Παρόλο που για χρόνια έτρωγα ζωικά, δεν έτρωγα ποτέ κουνέλι. Ο λόγος ήταν επειδή σαν παιδί είχα δει κάποια στιγμή να δολοφονείται μπροστά μου ένα κουνελάκι το οποίο μάλιστα το γνώριζα. Βέβαια χρειάστηκαν να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να κάνω ολοκληρωτικά τη σύνδεση. Αλλά πιστεύω πως εκείνη η πρώτη εμπειρία υπήρξε καθοριστική στο πώς θα εξελιχθεί η σχέση μου με τα ζώα.

VT: Τί νιώθετε όταν περνάτε μπροστά από ένα pet shop; Τί θα λέγατε σε ένα παιδί που κοιτά τη βιτρίνα ζητώντας από τους γονείς του να του αγοράσουν ένα ζώο;

ΚΔ: Η πρώτη μου σκέψη όταν βλέπω ζωάκια σε κλουβιά στα pet shop είναι να τα απελευθερώσω. Ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω πώς γίνεται να θεωρείται φυσιολογικό το εμπόριο ψυχών.

Και αν τους εξηγήσεις με απλά λόγια την αλήθεια και πώς έφτασε αυτό το πλάσμα εκεί και πως κάποια μαμά θα το ζητάει θα αντιληφθούν ποιο είναι τελικά το σωστό.

VT: Φανταστείτε ότι βρίσκεστε σε ένα εστιατόριο με μια φιλική οικογένεια. Το 6χρονο παιδί τους ρωτάει τους γονείς του γιατί τρώτε διαφορετικά πιάτα, και εκείνοι απαντούν ότι είστε βίγκαν. Ύστερα σας ζητούν να εξηγήσετε την απόφασή σας στο παιδί. Τί θα του λέγατε;  

ΚΔ: Όπως ανέφερα και νωρίτερα πιστεύω πως τα παιδιά έχουν πολύ έντονο το στοιχείο της ενσυναίσθησης μέσα τους.

Ότι δεν θέλω τα μοσχαράκια ή τα γουρουνάκια να τα παίρνουν μακριά από τη μαμά τους. Επίσης θα του εξηγούσα πως το γάλα της αγελάδας είναι για το παιδάκι της, και όχι για τους ανθρώπους. Ακριβώς όπως το γάλα της μαμάς του ήταν για το ίδιο το παιδάκι, και όχι για κάποιο άλλο πλάσμα. Θεωρώ ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά απ’ όσο πιστεύουμε και πως τα παιδιά μπορούν πολύ εύκολα να καταλάβουν. Αρκεί να μιλήσεις στη γλώσσα τους.

VT: Παρατηρούμε ότι το κοινό σας δεν είναι αποκλειστικά βίγκαν. Ποια είναι η ανατροφοδότηση που παίρνετε από τον κόσμο για το ότι είστε βίγκαν και για τη δουλειά σας συνολικά;

ΚΔ: Ο κόσμος που με ακολουθεί κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό όντως δεν είναι βίγκαν. Τα σχόλια θα έλεγα πως συνήθως είναι πολύ θετικά. Η μεγαλύτερη μερίδα του μη βίγκαν κόσμου δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον στον βίγκαν τρόπο ζωής και πάρα πολλοί μπαίνουν στη διαδικασία ακόμα και να μειώσουν την κατανάλωση ζωικών, το οποίο το βρίσκω πολύ θετικό. Θεωρώ πως επειδή μέσα από τον λογαριασμό μου, στην ουσία, παρέχω λύσεις όσον αφορά στο πρακτικό κομμάτι, το οποίο είναι το φαγητό, κάποιοι θα μπουν πιο εύκολα στη διαδικασία να κάνουν την προσπάθεια.

Στην τελική αυτός ήταν και ο λόγος που το ξεκίνησα όλο αυτό, το να εμπνεύσω περισσότερο κόσμο να ακολουθήσει μια βίγκαν διατροφή. Βέβαια παρατηρώ κιόλας ότι αυτό που απουσιάζει ακόμα μια φορά είναι πληροφόρηση. Όπως βλέπετε επιμένω πολύ σε αυτό. Η ενημέρωση θεωρώ ότι παίζει καθοριστικό κομμάτι, μιας και καθημερινά στην επικοινωνία μου με τον κόσμο παρατηρώ πως αυτό που τους λείπει είναι η πληροφορία. Όταν λοιπόν τους δίνεται αυτή η πληροφορία οι περισσότεροι μπαίνουν στη διαδικασία να ψαχτούν λίγο περισσότερο σε σχέση με τον βίγκαν τρόπο ζωής.

VT: Πρόσφατα εκδώσατε το πρώτο σας βιβλίο. Σε ποιους απευθύνεται, και τί, πιστεύετε, είναι αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει;

ΚΔ: Το πρώτο μου βιβλίο μαγειρικής με τίτλο Το “Βρόμικο” Αλλιώς κυκλοφόρησε αρχές Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Φυλάτος. Είναι μια συλλογή από “βρόμικες”, όπως λέει και ο τίτλος, συνταγές και θα έλεγα πως καλύπτει μια μεγάλη γκάμα από μπέργκερ, γύρο, λαχματζούν, κεμπάπ κ.ά. Βέβαια τα πιάτα παρουσιάζονται ολοκληρωμένα. Δηλαδή πέρα από το κυρίως πιάτο/συστατικό υπάρχουν και συνταγές για σως, σαλάτες, ζύμες κ.ο.κ. Θα έλεγα πως απευθύνεται σε όλους όσους αγαπάνε το φαγητό! Οι βίγκαν θα βρουν πολλές λαχταριστές συνταγές συγκεντρωμένες σε ένα βιβλίο και ταυτόχρονα θα έχουν την ευκαιρία να πειραματιστούν με κάποιες λίγο πιο ιδιαίτερες συνταγές, ενώ ο μη βίγκαν κόσμος θα μπορέσει να γνωρίσει την πιο λαχταριστή πλευρά της βίγκαν κουζίνας.

Ταυτόχρονα θα έλεγα πως το βιβλίο είναι μια πολύ καλή εισαγωγή στη βίγκαν κουζίνα για όσους δεν τη γνωρίζουν μιας και καταπιάνεται με όλων των ειδών τα υλικά. Τα άτομα που θα πάρουν το βιβλίο θα έχουν την ευκαιρία να παίξουν με υλικά όπως το τόφου, τη σόγια, το σεϊτάν, όπως επίσης και να κάνουν ξεχωριστές συνταγές με ρεβίθια, φακές ή μανιτάρια. Αυτό που κάνει το βιβλίο να ξεχωρίζει θα έλεγα πως είναι η οικειότητα που σου βγάζουν οι συνταγές. Κάθε συνταγή είναι γνώριμη. Κάπου την έχουμε φάει, κάπου την έχουμε δοκιμάσει. Και τώρα απλά ήρθε η ώρα να την γνωρίσουμε “αλλιώς”!

VT: Αν μπορούσατε να κλείσετε τα μάτια σας και να ξυπνήσετε σε έναν ιδανικό κόσμο, ποια θα ήταν τρία βασικά χαρακτηριστικά του;

ΚΔ: Αγάπη, σεβασμός, κατανόηση προς όλα τα πλάσματα. Ανθρώπινα και μη ανθρώπινα ζώα. Νομίζω πως με αυτά τα τρία θα μπορούσαν όλα να γίνουν καλύτερα.

VeganTimes: Σας ευχαριστούμε πολύ που μοιραστήκατε τις σκέψεις σας, την εμπειρία σας, και την θετική σας ενέργεια μαζί μας.

ΚΔ: Εγώ σας ευχαριστώ και σας εύχομαι κάθε επιτυχία!

© Vegan Times 29-11-2021

Είμαι ο Κωνσταντίνος, δημιουργός του vegan food blog “Beets me”. Γεννήθηκα στη Γερμανία όπου και έζησα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου. Ασχολούμαι με τη μαγειρική από παιδί, αν και ποτέ δεν μπήκα σε επαγγελματική κουζίνα. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην εσωτερική αρχιτεκτονική και διακόσμηση, ωστόσο, όντας ανήσυχο πνεύμα αποφάσισα να δοκιμαστώ σε διαφορετικές δουλειές για να αποφασίσω τελικά τι θα ήταν αυτό που θα με κέρδιζε. Το 2008 αποφάσισα να στραφώ σε έναν βίγκαν τρόπο ζωής, το οποίο αποτέλεσε τελικά και την αφορμή για να αναζωπυρωθεί η αγάπη μου για τη μαγειρική. Το 2016 άρχισα να μοιράζομαι τις μαγειρικές δημιουργίες μου με τον κόσμο μέσω instagram με σκοπό να διαδώσω τη βίγκαν κουζίνα και να δείξω ότι όσοι επιλέγουν τον βιγκανισμό δεν στερούνται γεύσεων και ποικιλίας. Η ανταπόκριση ήταν απόλυτα θετική και έτσι άρχισα να δουλεύω πιο εντατικά πάνω σε συνταγές. Προς το τέλος του 2018 θέλοντας να προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα αυτή μου την ασχολία αποφάσισα να ξεκινήσω να δουλεύω πάνω σε ένα blog. Εν τέλει, 9 Μαρτίου του 2019 ανέβηκε η πρώτη συνταγή στο Beets-me.com σηματοδοτώντας την αρχή ενός μαγικού ταξιδιού για εμένα, με κάθε εβδομάδα που περνάει να μοιράζομαι με τον κόσμο καινούργιες συνταγές, τιπς και συμβουλές! Τον Οκτώβριο του 2021 κυκλοφόρησε και το πρώτο μου βιβλίο μαγειρικής με τίτλο Το “βρόμικο” αλλιώς από τις εκδόσεις Φυλάτος στο οποίο μοιράζομαι με τον κόσμο 54 λαχταριστές ”βρόμικες” συνταγές. Ταυτόχρονα αυτήν την περίοδο ετοιμάζω έναν κύκλο online εργαστηρίων βίγκαν μαγειρικής για αρχάριους, ώστε ακόμα περισσότερος κόσμος να μπορέσει να γνωρίσει τη βίγκαν κουζίνα.